Eerst week in Londen

Mitch in Londen

Na een tijdje getwijfeld te hebben, heb ik toch maar besloten om over mijn avonturen hier te gaan delen. Ik heb natuurlijk 4 weken ervaring op MIC en een excellentie programma in creatief schrijven dus een stukje schrijven moet geen probleem zijn…. Ik was aan het twijfelen omdat ik niet wist of het wel interessant genoeg zou worden, aangezien ik niet heel ver van huis zit. Maar er moet gezegd worden ik maak hier wel heel veel mee. Tevens ook wel goed om mijn Nederlands een beetje bij te houden. Laat ik maar bij het begin beginnen;

Woensdag 17 september was het zo ver. Ik ging eindelijk 5 maanden op exchange naar Londen. Om 9 uur was ik op Schiphol en ik was vrij nerveus. Niet eens zozeer om die 5 maanden maar meer om de vlucht van 45 minuten. Ik ben nu eenmaal niet zo’n held in de lucht. Was ook de eerste keer dat ik alleen moest vliegen en dit was ook best een aparte ervaring, vrij saai en stil allemaal. Nou eenmaal in het vliegtuig kon het echt beginnen, er was nu geen weg meer terug. Gelukkig vloog ik met BA waardoor ik wel veel ruimte had en lerenstoelen dit maakt alles toch een stuk meer comfortabel. De vlucht zelf ging heel soepel en was zo voorbij. Aangekomen op Gatwick een treinticket en Koffer opgehaald en toen koers gezet naar Londen. Ik kwam na ongeveer 35 minuten aan op Victoria station, hier nog een goede daad verricht om bij de mc Donalds zakjes ketchup voor een omaatje open te maken, kon nu toch niks meer mis gaan met mijn karma toch? Hierna was het tijd om naar de agency te gaan om mijn sleutel op te halen. Dit kon onmogelijk heel ingewikkeld worden toch? Niets bleek minder waar. Aangekomen bij (shitty)cityrooms werd ik naar boven doorverwezen om mijn sleutel op te halen. Hier ik meteen gaan zitten aan een bureau met een chinees meisje die ik echt verstond. Meest beroerde Engels wat ik in tijden heb gehoord. Maar wij alles doornemen, hoor ik opeens Room E, terwijl ik Room A zou krijgen. Nou dit bracht al de nodige discussie met zich mee maar ik besloot even te wachten. Nadat ik weigerde te tekenen voordat ik Nadya had gesproken(gene waarmee ik kamers bekeken heb en contract heb getekend) kwam Nadya met een uitleg. De volgorde van de kamers was veranderd waardoor room A nu room E was maar aan haar uitleg te horen was dit onzin en snapte ze er zelf ook erg weinig van. Maar goed even naar huis gebeld en besloten dit maar te accepteren. Na invullen van aardig wat papier werk was alles getekend en ik was klaar voor mijn sleutel. Sleutel….. oja die was kwijt. Twee managers kwamen naar mij toe om het probleem uit te leggen en die vroegen me om tot 5 uur te wachten. Het was nu ongeveer half 3. De gasten van Maintenance zouden mijn slot eruit gaan slopen en een nieuwe erin zetten. Nou een ongelooflijk saaie 2,5 uur had ik dan eindelijk mijn sleutel. Of toch niet? Ik kreeg de sleutel van appartement mee en de sleutel van de kamer zou in mijn deur zitten. Na eindelijk weg te zijn van shittyrooms zette ik koers van Bethnal green naar Aldgate. Aldagte, de buurt waar ik woon is een hele leuke beurt vol met restaurantjes, barretjes, galerijen en noem maar op. Hele multiculturele wijk in het centrum waar enorm veel te doen is. Maar ik dwaal af, jullie zijn vast benieuwd hoe het nou met die verdomde sleutel zit. Ik wil nog wel even vermelden dat ik met een loodzware tas liep terwijl het 25 graden en zonnig was. Voor de mensen die in de zomer in Londen zijn geweest die weten hoe heet het dan in de underground is. Eenmaal aangekomen bij mijn flat had ik nogal wat moeite met binnekomen. Ik snapte systeem niet helemaal. Ik zag nergens een sleutel gat bij de deur en het bleek uiteindelijk via een chip te gaan in een soort van sleutelhanger, erg hightech allemaal. Eenmaal binnen, ja ik was binnen schrok ik eigenlijk enorm. Het was niet wat ze beloofd hadden toen ik kamers kwam kijken. Het zou helemaal verbouwd worden, nieuwe, keuken, badkamer, meubels, vloer. Een nieuwe vloer lag erin en alles was opnieuw geschilderd maar de keuken die opzich nieuw was, was wel in een erbarmelijke staat en de badkamer en wc waren gewoon ronduit vies. Ik twijfelde ook of hier wel ingewoond mocht worden. Nou daar was het moment dan, ja mijn sleutel zat in de deur van mijn kamer. Maar mijn kamer zelf was ook niet zoals beloofd. Alleen het bed was nieuw verder 3 oude kasten. Alles wel opnieuw geverfd maar bij de voegen in de ramen was duidelijk een soort van schimmel en vochtplekken te zien. Ook was er op enorm veel plekken een dikke laag stof. Niet alleen in mijn kamer maar door het hele huis. Toen ik een kwartier binnen was kwamen er twee jongens binnen. Dit waren Alex en Jaz, twee Australische bartenders en tevens vrienden. Zij waren naast de locatie het tweede pluspunt van het huis. Na het uitpakken van al mijn spullen en wat spoedtelefoontjes naar huis over wat ik nou moest met de staat van het huis was het tijd voor avond eten. Had maar besloten het lekker makkelijk te houden, even wachten… pizza! Tijdens het klaar maken hiervan kwam ik mijn volgende huisgenote tegen. Viviene een frans meisje van 23 die werkzaam is in marketing bij bedrijf van heel veel kazen onder andere paturain. Ze vertelde me er veel over maar ik vond het een beetje een cheesy verhaal, haha woordgrapje. Soms verkaas ik mezelf. Nog zo’n leuk grapje, ben zelfs grappig op papier. Rond een uurtje of 11 kwam Max binnen. Max is 22, een Duitser en een aardige GASt. Max studeert nog en had de hele dag op school gezeten en in de bieb. Nu was het wel tijd voor mijn eerste nachtje in Londen. De volgende dag had ik afgesproken met Marie-Louise en Hans, en niet te vergeten oma Els. Rond een uur of 10 afgesproken maar om van Bondstreet naar hun appartement te komen bleek nog een hele opgave. Na veel gebel en google maps was daar dan eindelijk Hans. Zij waren met de auto gekomen en hadden ook voor mij een koffer meegenomen. Het was een erg leuke dag, het weer zat ook mee. Zijn door zo’n beetje alle parken gelopen en niet te vergeten Buckingham palace. Ook veel van de stad gezien en dat resulteerde in een lunch, in South-Kensington, erg leuke buurt. Hier zaten we in een Libanees restaurant. Wij lekker rustig aan ons Libanese biertje tot Marie-Louise opeens omhoog schoot ze voelde namelijk dat er aan haar tas gezeten werd. Die bleek ook opeens onder de stoel van Els te liggen en de kerel achter haar keek geschokt. De man en vrouw ontkende nog maar achteraf was duidelijk dat ze het wel degelijk geprobeerd hadden. Ze waren hierna ook meteen vertrokken. Verder wel heerlijk gegeten. Toen nog door Chelsea en toen met extra koffer weer naar huis. In de avond nog even een biertje gedronken met Max op het balkon en toen gaan pitten. Hier tussendoor doe ik ook nog heel veel maar dan word het een te lang verhaal. De 3de dag was het tijd voor nog meer sightseeing. Ben in mijn eentje op pad gegaan en zelf de stad helemaal verkend. Zaterdag overdag zal ik maar overslaan maar in de avond had ik afgesproken in Noord-Londen met Joris, oud collega van mij bij de Vomar en tevens een vriend. Hij studeert aan Kings College en zit daar op campus. Het was een erg leuke avond en ook veel mensen ontmoet. Hierna terug met de nachtbus want de underground gaat maar tot 00:30. Het was mijn eerste keer in zo’n dubbeldekker bus en het was een leuke ervaring. Ik zat bovenin zodat ik goed uit het raam kon kijken. Het was wel een enorm lange rit ik heb er uiteindelijk 1,5 uur over gedaan om bij Liverpoolstreet te komen en vanaf daar heb ik 15 minuten naar huis gelopen. Het was nu nacht en moest op mijn gevoel maar de weg naar huis zien te vinden. Maar het ging allemaal goed. Ik had ondertussen gereageerd op veel advertenties voor een andere kamer omdat deze me niet gezond leek. Op de zondag had ik de eerste viewings en daarvoor echt heel Londen doorgereisd. Maar zat niet echt wat leuks tussen, en ik twijfelde wel erg omdat mijn huisgenoten zo leuk waren. Had ook al een shopsessie gehad met Alex dus binding was er. Maandag moest weer het nodige geregeld worden en had ik ook weer wat viewings. Hier kwam ik echt een enorm mooi huis tegen. Heel ruim, strak, modern, schoon alleen locatie minder. Maandag ook al begonnen met zelf chemische schoonmaakmiddelen en bij behorende equipment in te slaan. Dit allemaal bij Argos, een winkel aangeraden door mijn Australische vrienden. Deze winkel raad ik af bij verslavingsgevoelige mensen want je blijft maar kopen. Soort kijkshop principe alleen sta je achter een pc en een catalogus en kies je spullen uit en deze haal je op bij de balie. Ze hebben echt alles en voor lage prijzen. Ik heb hier heel veel voor mijn kamer gekocht. Maar dinsdag was het tijd voor mijn eerste dagje school. Eerst mijn inschrijving voltooid in mijn eigen gebouw. Hier werd ik nog versierd door de jongen die mij hielp, maar kan hem ook geen ongelijk geven. Doe het blijkbaar erg goed in de gayscene want ben in Men at work ook wel is versierd door de ex van Gordon. Toen dit klaar was en ik volgens de jongen een hele leuke foto had voor mijn studentenkaart , was het tijd om naar het andere gebouw te gaan voor mijn eerste college. Ik was vrij vroeg en besloot een rondje te gaan lopen aangezien het naast het stadion van Arsenal lag. Hier begon een Man tegen me te praten over de bus en dit resulteerde in een gesprek van een halfuur. Maar het doel van de meneer was om de route uit te stippelen voor zijn vriend uit Rotterdam, zo dat die makkelijk naar het stadion kon lopen. Zelf ging hij niet want hij was geen Arsenal fan. Toen school, dit was vrij standaard allemaal, 2 uur informatie over de school en hoe alles werkt en hoe alles werkt in Londen. Woensdag was het tijd voor tweede dagje school. Dit was een beetje hetzelfde als de dag ervoor. Verder nog naar Camden Market geweest om wat posters te scoren voor mijn kamer, en hiermee ben ik goed geslaagd. Daarna ook nog even bij Argos geweest natuurlijk. Vandaag de dag dat ik dit schrijf ga ik met school op tour door Londen. We zullen eindigen met een boot trip over de Thames. Hiermee heb ik een notendop mijn week beschreven en zal binnenkort wel weer een update geven.

Cheers!